rabarbar

Ciasto parzone z rabarbarem

Wypiekanka z rabarbaru  (1925)

Ciasto parzone używane jest głównie do ptysiów, ale można zrobić z niego również większy deser (np. z morelami, tutaj znajdziesz przepis). Do przygotowania tego ciasta używamy gotowanego rabarbaru, który zazwyczaj wyrzuca się po ugotowaniu kompotu. Jest to więc świetny przepis w duchu zero waste. Słodkie migdałowo-cytrynowe ciasto cudownie kontrastuje z kwaskowatym nadzieniem. Najlepiej smakuje od razu po upieczeniu.

SKŁADNIKI:

100 g mąki pszennej

75 g cukru

75 g mielonych migdałów

75 g masła

skórka starta z 1 cytryny

5 jaj

250 ml mleka

300 g rabarbaru gotowanego, odsączonego porządnie

W rondlu umieść mleko, cukier i masło. Mieszaj, do rozpuszczenia masła. Następnie dodaj mąkę zmieszaną z mielonymi migdałami i mieszaj trzepaczką tak długo, dopóki ciasto nie zacznie odstawać od garnka. Zestaw masę z ognia i ostudź.

W tym czasie oddziel żółtka od białek. Białka ubij na sztywną pianę.

Gdy ciasto będzie wystudzone, wmieszaj za pomocą miksera żółtka i skórkę z cytryny. Na koniec delikatnie dodaj białka i dokładnie wymieszaj z resztą ciasta.

Połowę masy przełóż do formy wyłożonej papierem do pieczenia. Na wierzch rozłóż równomiernie rabarbar i przykryj resztą ciasta.

Ciasto włóż do piekarnika nagrzanego do 180 stopni. Piecz 30-40 minut (do suchego patyczka). Wyjmij je z formy, gdy lekko ostygnie, żeby uniknąć opadnięcia. Możesz posypać cukrem pudrem.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Polska kuchnia. Gotować… lecz co?”, Skawina 1925

Spróbuj również innych dań z rabarbarem:

 

 

Ciasto ucierane z rabarbarem

Krajanka maślana (1908)

O historii rabarbaru, który miał w Europie zrobić karierę w medycynie, tymczasem został gwiazdą kuchni pisałam przy okazji przepisu na zupę z rabarbaru (tutaj). Oryginalny przepis na to ciasto nosi tytuł „krajanka maślana”. Słowo to niegdyś oznaczało kromkę chleba, ewentualnie „pokrajane” ciasto. Do wypieku można użyć dowolnych owoców sezonowych, a nawet z puszki. Ciasto nie wymaga wiele zachodu, wystarczy zmiksować wszystkie składniki, kruszonka jest tu zbędna – dokładnie takie robię od lat i własnie dzięki prostocie podbiło nasze serca i żołądki.

SKŁADNIKI:

250 g mąki

200 g masła (lub masła roślinnego / margaryny)

250 g cukru

4 jajka

4 łodygi rabarbaru (lub inne owoce sezonowe)

łyżeczka proszku do pieczenia

Rabarbar umyć, pokroić, zasypać niewielką ilością cukru, wymieszać i odstawić na co najmniej pół godziny.

Masło zmiksować z cukrem. Dodawać po jednym jajka, miksować. Dodać mąkę i proszek do pieczenia, zmiksować.

Gotowe ciasto przełożyć do formy wyłożonej papierem. Na wierzchu gęsto ułożyć rabarbar. Piec ok. 40 minut w 180 stopniach (sprawdzić patyczkiem przed wyjęciem, czy ciasto jest upieczone).

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Piekarnia i cukiernia wytworna i gospodarska”, Marta Norkowska, 1908

Spróbuj również:


Tarta z rabarbarem i pianą z białek

Paj Rabarbarowy (1917)

O pajach pisałam już przy okazji przepisu na rustykalną szarlotkę. Autor „Kuchni polsko-amerykańskiej” podaje zawsze dwa sposoby przygotowania tego deseru – farsz owocowy może znajdować się pomiędzy dwoma płatami ciasta albo tylko na kruchym spodzie, przykryty pianą z białek. Tym razem wypróbowałam drugi wariant. Aby mieć ciasto z górną skórką należy podwoić składniki.

SKŁADNIKI:

na ciasto:

1,5 filiżanki mąki

0,5 filiżanki smalcu

0,5 filiżanki cukru

szczypta soli

na farsz:

1,5 filiżanki pokrojonych łodyg rabarbaru

1 filiżanka cukru

2 jajka

2 łyżki mąki

Sposób przygotowania:

Mąkę, cukier i smalec zagnieść, dodając tyle wody, aby powstałe ciasto było elastyczne. Rozwałkować i wyłożyć nim formę. Przepis o tym nie mówi, ale radzę delikatnie podpiec spód – rabarbar podczas pieczenia wytwarza dużo soku, który wsiąka w surowe ciasto i może spowodować zakalec.

Gdy ciasto się podpieka przygotować farsz: rabarbar umyć, pokroić w małe kawałki, dodać cukier (można zmniejszyć jego ilość o połowę), mąkę i żółtka. Wymieszać i wyłożyć na podpieczony spód. Piec około 45 minut w 180 stopniach.

Z białek ubić sztywną pianę, wyłożyć równomiernie na upieczonym cieście i wstawić do piekarnika do zarumienienia (około 10 minut).

 

przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)

Kuchnia polsko-amerykańska. Jedyna odpowiednia książka kucharska dla gospodyń polskich
w Ameryce”, A.J.K, 1917

 

Spróbuj również:

Młode ziemniaki z rabarbarem

Rzewień, czyli Rabarbarum (1913)

Rabarbar jest warzywem, ale w kuchni zdecydowanie pełni  rolę owocu. Używany jest do ciast, legumin, kompotów i marmolad, dlatego w połączeniu z młodymi ziemniakami, beszamelem, grzybami i szczypiorkiem zadziwia. Nie wiem, czy Maria Ochorowicz-Monatowa serwowała taki obiad któremuś ze swoich mężów i czy im smakowało, ale to zdecydowanie danie dla koneserów (podobnie jak pasztet mięsno-śledziowy i kluski z móżdżków). Podaję jako ciekawostkę.

SKŁADNIKI:

250 g rabarbaru

3 suszone grzyby

1 cebula

liść laurowy

garść świeżej pietruszki i koperku

małe młode ziemniaki (ilość wg uznania)

łyżka masła

łyżka mąki

szczypiorek świeży

ząbek czosnku

0,5 łyżeczki przyprawy Maggi (jeśli ktoś używa, ja pominęłam)

Sposób przygotowania:

Przygotować wywar: grzyby, cebulę, liść laurowy, pietruszkę i koperek zalać 0,5 litra wody. Gotować do uzyskania grzybowego smaku.

W tym samym czasie obrać i ugotować młode ziemniaki.

Pokroić rabarbar w dwucentymetrowe kawałki (autorka zaleca najpierw go obrać, ja tego nie zrobiłam) i wrzucić do gotującego się wywaru grzybowego. Gotować ok. 5 minut, uważając, aby rabarbar się nie rozpadał. (Ponieważ rabarbar, zwłaszcza obrany, staje się miękki błyskawicznie, nie nabiera grzybowego smaku). Ugotowany rabarbar wyjąć na sitko.

Zrobić beszamel: rozpuścić masło, dodać łyżkę mąki, wymieszać, by nie było grudek. Dodać trochę wywaru grzybowego (tyle, aby sos miał konsystencję budyniu), posiekanego szczypiorku, przetarty ząbek czosnku i Maggi. Do sosu wrzucić ziemniaki i rabarbar. Wymieszać, podsmażyć chwilę i wydać na stół.

 

przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)

Uniwersalna książka kucharska”, Maria Ochorowicz-Monatowa, 1913

Spróbuj również:

Zupa z rabarbaru

Zupa rabarbarowa (1917)

Rabarbar przybył do Europy  z Chin. Na początku jednej z wielu jego odmian używano w celach leczniczych. Dopiero w XVII wieku Brytyjczykom udało się założyć hodowlę rabarbaru w Europie – jednak okazało się, że przez pomyłkę  sprowadzili oni zupełnie inną odmianę tej rośliny, która co prawda nie nie działała wzmacniająco i przeczyszczająco, za to znalazła zastosowanie w kuchni. Przepis na zupę z rabarbaru pochodzi z „Kuchni polsko-amerykańskiej”. Zupę, która ma formę słodko-kwaśnego musu, można podawać na ciepło z kluskami lub ryżem, albo na zimno z grzankami. Świetnie się sprawdzi również jako do deserów, owsianki i lodów.

SKŁADNIKI:

250 g rabarbaru

50 g cukru

1 łyżeczka mąki kukurydzianej

skórka z cytryny (opcjonalnie)

cynamon

Rabarbar umyć, pokroić na małe kawałki. Zalać wodą (centymetr ponad rabarbar). Gotować dopóki rabarbar zupełnie się nie rozgotuje.

Zblendować, dodać cukier, cynamon i skórkę z cytryny (jeśli rabarbar jest kwaśny skórkę można pominąć).

Mąkę kukurydzianą rozpuścić w minimalnej ilości wody. Dodać do gotującej się zupy, mieszać, póki nie zgęstnieje.

Podać na ciepło z kluskami lub ryżem albo na zimno z grzankami.

 

przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)

„Kuchnia polsko-amerykańska. Jedyna odpowiednia książka kucharska dla gospodyń polskich w Ameryce”,
A.J.K, 1917

Spróbuj również: