Polenta

Polenta smażona (1931)

Polenta to kaszka kukurydziana gotowana na gęsto. Można dodać do niej ulubione przyprawy i odsmażyć na maśle. Świetnie zastępuje ziemniaki lub kluski i jest typowym włoskim daniem. W kuchni staropolskiej nie była popularna ze względu na egzotyczność kaszki kukurydzianej, ale w starych książkach kucharskich można znaleźć wiele przepisów na „polską polentę” – zrobioną z kaszy manny. Ugotowaną na gęsto i ostudzoną mannę kroiło się w małe kosteczki i dodawało do zup, zwłaszcza rosołu. Przysmażona na smalcu ze skwarkami stanowiła potrawę samą w sobie lub dodatek do mięs.

SKŁADNIKI:

8 łyżek kaszki kukurydzianej

2 szklanki wody

sól

ulubione przyprawy (np. oregano, tymianek, suszone pomidory, czosnek)

masło do smażenia

Osoloną wodę zagotować i wrzucić do niej kaszkę oraz przyprawy. Cały czas mieszać, dopóki nie będzie bardzo gęsta. Wyłożyć na prostokątny półmisek i poczekać, aż całkowicie przestygnie.

Wystudzoną polentę pokroić na kawałki. Odsmażyć na maśle. Podawać jako dodatek do potraw.

stary przepis oryginalny:

 POLENTA SMAŻONA. We Włoszech mamałygę nazywają „polenta“ i używają jej do okładania różnych mięsnych potraw, a głównie zwierzyny. Ugotowaną, jak wyżej, kukurydzianą kaszę należy rozłożyć na półmisku półtora centymetrową warstwą i zastudzić, Zupełnie zimną pokrajać na równe grzanki, utarzać w mące i usmażyć na obficie roztopionym szmalcu, lub na dobrej oliwie. Podaje się do niej zwykły, czysty sos pomidorowy, a jeszcze lepiej smakuje z sosjerką sosu, pozostałego od jakiegobądź mięsnego pieczystego lub zwierzyny.

Elżbieta Kiewnarska, Potrawy z kasz i mąki, 1931

Spróbuj również: