rabarbar
Ciasto parzone z rabarbarem
Wypiekanka z rabarbaru (1925)
Ciasto parzone używane jest głównie do ptysiów, ale można zrobić z niego również większy deser (np. z morelami, tutaj znajdziesz przepis). Do przygotowania tego ciasta używamy gotowanego rabarbaru, który zazwyczaj wyrzuca się po ugotowaniu kompotu. Jest to więc świetny przepis w duchu zero waste. Słodkie migdałowo-cytrynowe ciasto cudownie kontrastuje z kwaskowatym nadzieniem. Najlepiej smakuje od razu po upieczeniu.
SKŁADNIKI:
100 g mąki pszennej
75 g cukru
75 g mielonych migdałów
75 g masła
skórka starta z 1 cytryny
5 jaj
250 ml mleka
300 g rabarbaru gotowanego, odsączonego porządnie
W rondlu umieść mleko, cukier i masło. Mieszaj, do rozpuszczenia masła. Następnie dodaj mąkę zmieszaną z mielonymi migdałami i mieszaj trzepaczką tak długo, dopóki ciasto nie zacznie odstawać od garnka. Zestaw masę z ognia i ostudź.
W tym czasie oddziel żółtka od białek. Białka ubij na sztywną pianę.
Gdy ciasto będzie wystudzone, wmieszaj za pomocą miksera żółtka i skórkę z cytryny. Na koniec delikatnie dodaj białka i dokładnie wymieszaj z resztą ciasta.
Połowę masy przełóż do formy wyłożonej papierem do pieczenia. Na wierzch rozłóż równomiernie rabarbar i przykryj resztą ciasta.
Ciasto włóż do piekarnika nagrzanego do 180 stopni. Piecz 30-40 minut (do suchego patyczka). Wyjmij je z formy, gdy lekko ostygnie, żeby uniknąć opadnięcia. Możesz posypać cukrem pudrem.
stary przepis oryginalny (www.polona.pl)
„Polska kuchnia. Gotować… lecz co?”, Skawina 1925
Spróbuj również innych dań z rabarbarem:
 |
 |
 |
Ciasto ucierane z rabarbarem
Krajanka maślana (1908)
O historii rabarbaru, który miał w Europie zrobić karierę w medycynie, tymczasem został gwiazdą kuchni pisałam przy okazji przepisu na zupę z rabarbaru (tutaj). Oryginalny przepis na to ciasto nosi tytuł „krajanka maślana”. Słowo to niegdyś oznaczało kromkę chleba, ewentualnie „pokrajane” ciasto. Do wypieku można użyć dowolnych owoców sezonowych, a nawet z puszki. Ciasto nie wymaga wiele zachodu, wystarczy zmiksować wszystkie składniki, kruszonka jest tu zbędna – dokładnie takie robię od lat i własnie dzięki prostocie podbiło nasze serca i żołądki.
SKŁADNIKI:
250 g mąki
200 g masła (lub masła roślinnego / margaryny)
250 g cukru
4 jajka
4 łodygi rabarbaru (lub inne owoce sezonowe)
łyżeczka proszku do pieczenia
Rabarbar umyć, pokroić, zasypać niewielką ilością cukru, wymieszać i odstawić na co najmniej pół godziny.
Masło zmiksować z cukrem. Dodawać po jednym jajka, miksować. Dodać mąkę i proszek do pieczenia, zmiksować.
Gotowe ciasto przełożyć do formy wyłożonej papierem. Na wierzchu gęsto ułożyć rabarbar. Piec ok. 40 minut w 180 stopniach (sprawdzić patyczkiem przed wyjęciem, czy ciasto jest upieczone).
stary przepis oryginalny (www.polona.pl)
„Piekarnia i cukiernia wytworna i gospodarska”, Marta Norkowska, 1908
Spróbuj również:
 |
 |
 |
 |
||
Tarta z rabarbarem i pianą z białek
Paj Rabarbarowy (1917)
O pajach pisałam już przy okazji przepisu na rustykalną szarlotkę. Autor „Kuchni polsko-amerykańskiej” podaje zawsze dwa sposoby przygotowania tego deseru – farsz owocowy może znajdować się pomiędzy dwoma płatami ciasta albo tylko na kruchym spodzie, przykryty pianą z białek. Tym razem wypróbowałam drugi wariant. Aby mieć ciasto z górną skórką należy podwoić składniki.
SKŁADNIKI:
na ciasto:
1,5 filiżanki mąki
0,5 filiżanki smalcu
0,5 filiżanki cukru
szczypta soli
na farsz:
1,5 filiżanki pokrojonych łodyg rabarbaru
1 filiżanka cukru
2 jajka
2 łyżki mąki
Sposób przygotowania:
Mąkę, cukier i smalec zagnieść, dodając tyle wody, aby powstałe ciasto było elastyczne. Rozwałkować i wyłożyć nim formę. Przepis o tym nie mówi, ale radzę delikatnie podpiec spód – rabarbar podczas pieczenia wytwarza dużo soku, który wsiąka w surowe ciasto i może spowodować zakalec.
Gdy ciasto się podpieka przygotować farsz: rabarbar umyć, pokroić w małe kawałki, dodać cukier (można zmniejszyć jego ilość o połowę), mąkę i żółtka. Wymieszać i wyłożyć na podpieczony spód. Piec około 45 minut w 180 stopniach.
Z białek ubić sztywną pianę, wyłożyć równomiernie na upieczonym cieście i wstawić do piekarnika do zarumienienia (około 10 minut).
przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)
„Kuchnia polsko-amerykańska. Jedyna odpowiednia książka kucharska dla gospodyń polskich
w Ameryce”, A.J.K, 1917
Spróbuj również:
|
 |
|
Młode ziemniaki z rabarbarem
Rzewień, czyli Rabarbarum (1913)
Rabarbar jest warzywem, ale w kuchni zdecydowanie pełni rolę owocu. Używany jest do ciast, legumin, kompotów i marmolad, dlatego w połączeniu z młodymi ziemniakami, beszamelem, grzybami i szczypiorkiem zadziwia. Nie wiem, czy Maria Ochorowicz-Monatowa serwowała taki obiad któremuś ze swoich mężów i czy im smakowało, ale to zdecydowanie danie dla koneserów (podobnie jak pasztet mięsno-śledziowy i kluski z móżdżków). Podaję jako ciekawostkę.
SKŁADNIKI:
250 g rabarbaru
3 suszone grzyby
1 cebula
liść laurowy
garść świeżej pietruszki i koperku
małe młode ziemniaki (ilość wg uznania)
łyżka masła
łyżka mąki
szczypiorek świeży
ząbek czosnku
0,5 łyżeczki przyprawy Maggi (jeśli ktoś używa, ja pominęłam)
Sposób przygotowania:
Przygotować wywar: grzyby, cebulę, liść laurowy, pietruszkę i koperek zalać 0,5 litra wody. Gotować do uzyskania grzybowego smaku.
W tym samym czasie obrać i ugotować młode ziemniaki.
Pokroić rabarbar w dwucentymetrowe kawałki (autorka zaleca najpierw go obrać, ja tego nie zrobiłam) i wrzucić do gotującego się wywaru grzybowego. Gotować ok. 5 minut, uważając, aby rabarbar się nie rozpadał. (Ponieważ rabarbar, zwłaszcza obrany, staje się miękki błyskawicznie, nie nabiera grzybowego smaku). Ugotowany rabarbar wyjąć na sitko.
Zrobić beszamel: rozpuścić masło, dodać łyżkę mąki, wymieszać, by nie było grudek. Dodać trochę wywaru grzybowego (tyle, aby sos miał konsystencję budyniu), posiekanego szczypiorku, przetarty ząbek czosnku i Maggi. Do sosu wrzucić ziemniaki i rabarbar. Wymieszać, podsmażyć chwilę i wydać na stół.
przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)
„Uniwersalna książka kucharska”, Maria Ochorowicz-Monatowa, 1913
Spróbuj również:
|
|
 |
Zupa z rabarbaru
Zupa rabarbarowa (1917)
Rabarbar przybył do Europy z Chin. Na początku jednej z wielu jego odmian używano w celach leczniczych. Dopiero w XVII wieku Brytyjczykom udało się założyć hodowlę rabarbaru w Europie – jednak okazało się, że przez pomyłkę sprowadzili oni zupełnie inną odmianę tej rośliny, która co prawda nie nie działała wzmacniająco i przeczyszczająco, za to znalazła zastosowanie w kuchni. Przepis na zupę z rabarbaru pochodzi z „Kuchni polsko-amerykańskiej”. Zupę, która ma formę słodko-kwaśnego musu, można podawać na ciepło z kluskami lub ryżem, albo na zimno z grzankami. Świetnie się sprawdzi również jako do deserów, owsianki i lodów.
SKŁADNIKI:
250 g rabarbaru
50 g cukru
1 łyżeczka mąki kukurydzianej
skórka z cytryny (opcjonalnie)
cynamon
Rabarbar umyć, pokroić na małe kawałki. Zalać wodą (centymetr ponad rabarbar). Gotować dopóki rabarbar zupełnie się nie rozgotuje.
Zblendować, dodać cukier, cynamon i skórkę z cytryny (jeśli rabarbar jest kwaśny skórkę można pominąć).
Mąkę kukurydzianą rozpuścić w minimalnej ilości wody. Dodać do gotującej się zupy, mieszać, póki nie zgęstnieje.
Podać na ciepło z kluskami lub ryżem albo na zimno z grzankami.
przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)
„Kuchnia polsko-amerykańska. Jedyna odpowiednia książka kucharska dla gospodyń polskich w Ameryce”,
A.J.K, 1917
Spróbuj również:
 |
|
 |