Kucharka litewska (1900)

„Kucharka litewska : zawierająca: przepisy gruntowne i jasne, własnem doświadczeniem sprawdzone, sporządzania smacznych, wykwintnych, tanich i prostych rozmaitych rodzajów potraw tak mięsnych, jak i postnych […] z przydaniem na początku książki dokładnej dyspozycji stołu”, Wincenta Zawadzka, 1900

 

Pierwsze wydanie książki ukazało się w 1854 roku pod pseudonimem W.A.L.Z, pod którym kryła się Wincenta Zawadzka, żona znanego drukarza i księgarza. Książka była przez nią wielokrotnie uzupełniana i doczekała się kilkunastu wydań.

Przepisy podzielone są na dwadzieścia jeden rozdziałów, począwszy od zup, które są „wstępem do każdego obiadu”, przez jarzyny, potrawy mięsne, aż po desery i napoje. Wśród przepisów jest wiele oryginalnych dań, których nie znalazłam w żadnych innych książkach kucharskich z tamtej epoki (a bardzo często przepisy były powielane i w niezmienionej wersji wydawane w innych opracowaniach), na przykład na pasztety w cieście, ser z zająca, melszpajsy.