szparagi

Zapiekana jajecznica ze szparagami i parmezanem

Szparagi z jajecznicą na muszelkach (1931)

Jajecznica to potrawa, która często gości na polskim stole. Jednak zazwyczaj robiona jest na szybko z rozkłóconych na patelni jaj z dodatkiem kiełbasy, szczypiorku czy papryki i pomidorów. Disslowa, autorka przepisu, ma trochę bardziej skomplikowany pomysł na jajecznicę, ale dodatkowa praca się opłaci – ze zwykłych składników uzyskacie niezwykłe danie: aksamitną jajecznicę z orzeźwiającymi szparagami, chrupiącą maślaną bułką tartą i aromatem startego parmezanu. Niebo w gębie!

SKŁADNIKI (dla 2-3 osób)

6 jaj

125 ml mleka 

40 g masła  + 20 g do smażenia bułki

200 g szparagów

20 g tartego parmezanu

20 g bułki tartej

sól, pieprz

Szparagi obierz (nie musisz, ja obieram do połowy), ugotuj na chrupko, pokrój drobno.

Jajka dokładnie zmiksuj z mlekiem na jednolity kolor, dopraw solą i pieprzem. Usmaż jajecznicę na 40 g masła, nie ścinaj jej mocno. Pod koniec smażenia dodaj szparagi, wymieszaj, przełóż do naczynia żaroodpornego.

Rozpuść na patelni 20 g masła, dodaj bułkę tartą, zasmaż na rumiano. Polej bułką jajecznicę, posyp parmezanem. Zapiekaj kilka minut do rozpuszczenia sera. Podawaj ciepłe.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Jak gotować. Praktyczny podręcznik kucharstwa (…)” , Maria Disslowa, 1931

Spróbuj również:

 

Sos cytrynowo-parmezanowy do szparagów

Sos parmezanowy (1931)

Szparagi i sos holenderski to klasyka, ale uważam, że sos cytrynowo-parmezanowy na bazie beszamelu pasuje do nich równie dobrze. Jest kremowy, aksamitny, o wyrazistym serowym smaku i orzeźwiającej cytrynowej nucie. Autorka przepisu podpowiada, że można go również użyć do kalafiora.

SKŁADNIKI:

30 g masła

20 g mąki pszennej

125 ml śmietany 30%

skórka z 1 cytryny

40 g parmezanu

sól, pieprz

400 g szparagów

Masło rozpuść, dodaj mąkę, mieszaj trzepaczką. Dodaj śmietanę, skórkę cytrynową i starty parmezan, cały czas mieszaj, żeby nie było grudek. Jeśli sos za bardzo Ci zgęstnieje, dodaj więcej śmietany. Dopraw solą i pieprzem. Gdy konsystencja będzie przypominała budyń, zdejmij sos z ognia.

Szaragi ugotuj, polej sosem.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Jak gotować. Praktyczny podręcznik kucharstwa (…)” , Maria Disslowa, 1931

 

Spróbuj również:

 

Zupa krem ze szparagów z grzankami

Zupa szparagowa (1931)

Szparagi od zawsze uchodziły za eleganckie, ekskluzywne warzywo, na które mogły sobie pozwolić tylko bardziej zamożne osoby. Przyrządzano je na wiele sposobów – w postaci kremowych zup lub jako dodatek do wiosennych zup lub potrawek, z jajecznicą, pod beszamelem czy w sałatce. Aksamitna zupa to obowiązkowe wiosenne danie, które warto przygotować choć raz w sezonie szparagowym. Dzięki słodkiej śmietanie i żółtkom jest bardzo delikatna, a grzanki z serem stanowią świetny, treściwy dodatek. 

SKŁADNIKI:

500 g szparagów

1 łyżeczka cukru

1 litr rosołu drobiowego lub cielęcego

40 g masła

2 łyżki mąki pszennej

2 żółtka

125 ml śmietany 30%

sól, pieprz

natka pietruszki

4 kromki angielki/bułki paryskiej

4 łyżki tartego sera, najlepiej parmezanu

Szparagi umyj, odetnij zdrewniałe końcówki, zalej wodą, tak, by tylko je przykrywała, dodaj cukier i gotuj do miękkości.

W tym czasie przygotuj grzanki – na pokrojone pieczywo zetrzyj ser, zapiecz. Możesz po wyjęciu z piekarnika pokroić je na mniejsze kawałki, co ułatwi jedzenie.

Gdy szparagi będą miękkie, wyjmij je z wody, dodaj do rosołu i zblenduj.  Ponieważ szparagi mają twarde włókna, przetrzyj zupę przez sito, by była aksamitna. Wstaw do gotowania.

W tym czasie zrób zasmażkę – na patelni rozpuść masło, dodaj mąkę. Dodaj kilka łyżek zupy i mieszaj trzepaczką, żeby nie było grudek (do uzyskania konsystencji budyniu). Przełóż zasmażkę do zupy, zamieszaj trzepaczką.

Do śmietany wbij żółtka, dodaj do zupy, wymieszaj. Dopraw natką pietruszki oraz jeśli to konieczne solą, pieprzem. Gdy zupa się zagotuje, rozlej na talerze, posyp grzankami.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Jak gotować. Praktyczny podręcznik kucharstwa (…)” , Maria Disslowa, 1931

 

Spróbuj również:

 

Szparagi z parmezanem pod beszamelem

Szparagi po włosku zapiekane z pieca (1913)

Beszamel to chyba najsłynniejszy francuski sos, który zadomowił się w polskiej kuchni. W książkach kucharskich z końca XIX i początku XX wieku znajdziemy przepisy na jajka z beszamelem, ryby i mięso zapiekane z beszamelem i oczywiście warzywa, do których beszamel posypany bułką tartą pasuje znakomicie. 

SKŁADNIKI:

szparagi

parmezan

bułka tarta

na beszamel wg Monatowej:

łyżka masła

kopiasta łyżka mąki

śmietana 30%

3 łyżki parmezanu

4 żółtka

W osolonej wodzie ugotować szparagi, uważając, żeby nie były rozgotowane. Odsączyć i włożyć do naczynia żaroodpornego wysmarowanego masłem.

Przygotować beszamel: rozpuścić łyżkę masła, dodać kopiastą łyżkę mąki, następnie śmietanę (tyle, żeby sos miał konsystencję gęstego budyniu), mieszać energicznie, aby nie było grudek. Do gotowego sosu można dodać parmezan i żółtka (zgodnie z przepisem Monatowej, dziś pomija się te składniki). Posolić i popieprzyć.

Beszamel wylać na szparagi, posypać tartym parmezanem i bułką tartą. Zapiekać 10-15 minut.

 

stary  przepis oryginalny (www.polona.pl)Uniwersalna książka kucharska”, Maria Ochorowicz-Monatowa, 1913

 

 

Spróbuj również:


Omlet z młodymi warzywami

Omlet „a la Jardiniere” (1913)

Puszysty omlet z młodymi warzywami podduszonymi na maśle wygląda dokładnie tak, jak smakuje – doskonale. Monatowa w swojej książce kucharskiej podaje uniwersalny przepis na omlet, który można urozmaicić różnymi dodatkami: rakami, cynaderkami, truflami, pieczarkami, pomidorami, rydzami, a nawet wędzoną rybą. To jest wiosenna wersja omletu z młodą marchewką, szparagami, groszkiem, pietruszką i kalarepką.

SKŁADNIKI

na omlet:

łyżka masła

3 jaja

0,5 łyżki mąki

na farsz:

młoda marchewka

młoda pietruszka

kilka szparagów

kawałek kalarepki

kilka fasolek szparagowych

garść zielonego groszku

Warzywa umyj i drobno pokrój. Na patelni rozpuść kawałek masła, podsmaż warzywa, dolej trochę wody i duś pod przykryciem, dopóki nie zmiękną.

Na drugiej patelni usmaż z jednej strony omlet według tego przepisu. Gdy będzie gotowy, przerzuć go nieusmażoną stroną na warzywa. Smaż do zrumienienia. Wydaj na stół ciepły.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Uniwersalna książka kucharska”, Maria Ochorowicz-Monatowa, 1913

 

spróbuj również:

   

Aksamitna zupa krem ze szparagów

Zupa szparagowa (1917)

Szparagi dziko rosną w krajach śródziemnomorskich, ale można z łatwością uprawiać je w Polsce. Dzięki temu moda na to warzywo w naszym kraju ma bardzo długą tradycję, choć zawsze był to towar luksusowy. Co ciekawe zielone i białe szparagi to pędy tej samej rośliny – białe są hodowane w specjalnych kopcach i zbierane pod ziemią, zielonym pozwala się wyrastać nad ziemię. W starych książkach kucharskich szparagi podaje się duszone z masłem, polane z sosem holenderskim, w postaci aksamitnej zupy lub jako wiosenną jarzynę do mięs.

SKŁADNIKI:

300 g szparagów 

500 ml bulionu mięsnego

łyżka masła

łyżka śmietany 18%

sól, pieprz

Jeśli to konieczne, szparagi obrać z zewnętrznej skórki. Umyć i pokroić na dwucentymetrowe kawałki. Można użyć również zdrewniałych łodyg pozostałych po przygotowywaniu innych potraw.

Szparagi zalać wodą tak, by tylko je przykrywała, gotować na małym gazie, póki trochę nie zmiękną. Następnie razem z wodą od gotowania przełożyć je do bulionu i gotować dalej do całkowitej miękkości.

Miękkie szparagi zblendować, a następnie przetrzeć przez sito. Jest to konieczne, ponieważ szparagi mają twarde łyko (chyba że użyliśmy tylko miękkich końcówek). Dzięki temu zupa będzie aksamitna.

Do zupy dodać masło, a gdy się rozpuści także śmietanę. Doprawić solą i pieprzem, jeśli to konieczne. Delikatnie podgrzać.

 

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

Kuchnia polsko-amerykańska. Jedyna odpowiednia książka kucharska dla gospodyń polskich w Ameryce, A.J. Kamionka, 1917

 

Spróbuj również:


Jajecznica ze szparagami

(1929)

Jajecznica kojarzy się z prostym, szybkim śniadaniem. Jednak dawniej jej przygotowanie wymagało więcej zachodu – do rozbitych jaj dodawano mleko, całość trzeba było dobrze wymieszać. Elżbieta Kiewnarska podaje aż 15 przepisów na jajecznice: z kiełbasą, grzybami, grzankami, pomidorami, szynką, parmezanem, śledziem, skwarkami, francuską, niemiecką… W innych książkach kucharskich z początku XX wieku można znaleźć nawet przepisy na jajecznicę z łososiem, truflami i rakami.

SKŁADNIKI:

250 g szparagów

6 jaj

1/4 szklanki mleka

sól, pieprz

masło do smażenia

Od szparagów odciąć główki, resztę pokroić na plasterki.

Do gotującej się, lekko posłodzonej wody wrzucić szparagi, po paru minutach główki. Gotować, aż zmiękną, ale nadal będą chrupiące.

Jajka rozkłócić z mlekiem. Posolić, smażyć na maśle jajecznicę. Gdy już prawie będzie gotowa dodać szparagi. Wymieszać.

 

stary przepis oryginalny (źródło: www.polona.pl)

„100 potraw z jaj”, Elżbieta Kiewnarska, 1929

Spróbuj również: