Mazurek pomarańczowy

(1931)

Mazurki były najoryginalniejszymi i najbardziej zdobnymi wielkanocnymi ciastami w dawnej polskiej kuchni, i pozostały nimi do dziś. Mazurek pomarańczowy to ciasto migdałowo-bezowe z dużą ilością kandyzowanej skórki pomarańczowej. Polecam usmażyć samemu skórkę, jest o wiele smaczniejsza niż kupna, można ją zamrozić w słoiczku – przyda się na Boże Narodzenie, do keksów lub jabłecznika. Mazurek pomarańczowy jest miękki i delikatny, bardzo aromatyczny. Na pewno zaskoczy smakiem gości zasiadających przy wielkanocnym stole.

SKŁADNIKI:

120 g mąki pszennej

120 g mielonych migdałów

120 g kandyzowanej skórki pomarańczowej

120 g cukru (można dodać mniej, jeśli skórka jest w słodkim syropie)

5 gotowanych żółtek

2 surowe żółtka

7 białek na pianę

1 laska wanilii lub łyżeczka ekstraktu waniliowego

opłatki/andruty/oblaty śląskie (3-5 sztuk)

4 łyżki cukru pudru

1-2 łyżki soku z pomarańczy

Do miski dodaj mąkę, mielone migdały, starte na tarce o małych oczkach gotowane żółtka, surowe żółtka, wanilię, cukier i skórkę pomarańczową. Wymieszaj.

Białka ubij na pianę, dodaj delikatnie do ciasta.

Ciasto nakładaj za pomocą łyżki na opłatki (na ok. 1,5 cm grubości). Wstaw do piekarnika nagrzanego do 180 stopni i piecz ok. 20 minut (do suchego patyczka).

Podczas gdy mazurek pomarańczowy się piecze, przygotuj lukier: do miseczki wsyp cukier puder. Dodaj łyżkę soku z pomarańczy i dobrze wymieszaj.  Jeśli lukier będzie zbyt gęsty, dodaj jeszcze trochę soku.

Ostudzone mazurki polukruj. W zamkniętej puszce można je przechowywać nawet 2 tygodnie.

stary przepis oryginalny (www.polona.pl)

„Jak gotować. Praktyczny podręcznik kucharstwa (…)” , Maria Disslowa, 1931

Spróbuj również: