skorzonera
Sałatka ze skorzonery i groszku
Czarne korzonki z groszkiem (1898)
Skorzonera (czarne korzonki) to pyszne warzywo, w smaku przypominające szparagi, ale bardziej kruche i soczyste. Pisałam o niej przy okazji przepisu na Panierowane frytki ze skorzonery. Sałatka ze skorzonery i groszku jest lekka, chrupiąca i łatwa w przygotowaniu. Jest równie smaczna na ciepło, co na zimno.
SKŁADNIKI
500 g skorzonery
200 g mrożonego zielonego groszku
łyżka masła
pół łyżki octu lub kwasku cytrynowego
sól, pieprz
Skorzonerę obrać i włożyć do wody z octem lub kwaskiem cytrynowym, żeby nie ściemniała.
Skorzonerę pokroić w talarki, dodać groszek i tyle wody (czystej, bez octu), żeby ledwie przykryła warzywa. Gotować, póki cała woda się nie wygotuje.
Do warzyw dodać masło i cały czas mieszać, póki masło nie zostanie całkowicie wchłonięte.
Posolić, popieprzyć i wydać na stół ciepłą lub zimną sałatkę.
przepis oryginalny:
Czarne korzonki z groszkiem
Oskrobać korzonki, potrzymać je trochę w wodzie z mlekiem lub octem, aby pozostały białymi, obmyć, pokrajać w cząstki, uwarzyć w małej ilości wody, domięszać zielony uwarzony miękko groszek, dodać masła rumianego, zagotować i podać.
„Jarska kuchnia zawierająca wypróbowane przepisy przyrządzania smacznych a zdrowych potraw roślinnych”,
Maria Czarnowska, 1898
Spróbuj również:
 |
 |
 |
Panierowane frytki ze skorzonery
Czarne korzonki smażone (1898)
Skorzonera to jedno z popularnych niegdyś warzyw, dziś już praktycznie niedostępnych. Z wyglądu przypomina korzeń brudnej pietruszki, zakończonej kępką włosków i bynajmniej nie zachęca do jedzenia. Ale ugotowana jest pyszna – w smaku przypomina soczyste, lekko słodkawe szparagi.
W książce Marii Czarnowskiej „Jarska Kuchnia” z której pochodzi ten przepis, występuje aż dziewięć przepisów na przygotowanie „czarnych korzonków”. Czarnowska dzieli warzywo na dwa rodzaje: wężymord ogrodowy (skorzonera) o żółtych kwiatach i kozibród ogrodowy zwany salcefią lub korzonkami owsianymi. Nazwa wężymord nawiązuje do dawnego zastosowania warzywa – używano je jako antidotum na ukąszenia węży i żmij. Autorka wspomina, że dziko rosnące w mokrych rowach i na wilgotnych łąkach czarne korzonki są twarde i gorzkie, natomiast te hodowane, np. w okolicach Krakowa, są pyszne i delikatne i znacznie bardziej pożywne niż szparagi.
SKŁADNIKI
500 g skorzonery
pół cytryny
1 jajko
bułka tarta
masło lub olej kokosowy do smażenia
Skorzonerę umyć, obrać ze skóry, pokroić na kawałki wielkości frytek i włożyć do wody z sokiem z cytryny, aby nie ściemniała.
Na talerzu rozkłócić jajko, obtoczyć w nim frytki ze skorzonery.
Napełnić woreczek foliowy (np. na mrożonki) bułką tartą, wrzucić do niego pokryte jajkiem warzywo, zamknąć woreczek i potrząsnąć nim kilka razy tak, aby każda frytka była dokładnie opanierowana.
Frytki smażyć na głębokim tłuszczu – maśle lub oleju kokosowym.
Czarne korzonki smażone (przepis oryginalny)
Oczyścić i ugotować korzonki jak wyżej (obmyć, oskrobać, pokrajać w kawałki długości palca, wrzucić do naczynia napełnionego mlekiem lub letnią wodą z mlekiem albo sokiem z cytryny, by nie ściemniały. Ugotować w małej ilości osolonej wody), zlać wodę (której jednakowoż użyć można do zupy), zmaczać w ubitem jajku, obsypać bułką tartą i smażyć na maśle kokosowem lub też świeżem krowiem maśle.
Spróbuj również:
 |
 |
 |